O ekonomii binarnej

Ekonomia binarna to zjawisko polegające na wyrównaniu szans konkurowania na rynku kapitałów między ludźmi nie posiadającymi majątku i ludźmi bogatymi. Słowem – stanowi ona pewnego rodzaju zabezpieczenie. Pełni rolę brakującego ogniwa, przez które główny prąd ekonomiczny znajduje swoje miejsce w szeregu, a główny problem w postaci wolnych wzrostów i rozległej nierówności majątkowej może znaleźć wolnorynkowe rozwiązania. Punkt wyjściowy dla zjawiska ekonomii binarnej stanowi fakt coraz większego wytwarzania kapitału przez PKB, a coraz mniejszego przez sam proces pracy. Automatyzowanie wszystkiego, co tylko możliwe sprawia, że dobrze płatnych i zarazem ciekawych profesji na rynku jest zdecydowanie mniej, niż przed laty.

O ekonomii binarnej

Dowolnie obserwowany przez nas produkt – złożony jest z charakterystycznego łańcucha wartości, gdzie praca fizyczna osób odpowiedzialnych za wyrób towaru, praca dostawców, układaczy towarów i kasjerów jest tak naprawdę minimalną częścią ceny. Natomiast zdecydowaną jej część stanowią wynagrodzenia płynące do kieszeni właścicieli gospodarstw, flot samochodowych oraz sklepów.

Posiadacze kapitałów mogą czuć się w tej sytuacji coraz lepiej, a oferujący jedynie pracę własnoręczną oraz intelektualną zaczynają znajdować się w pewnym załamaniu. Niska wartość wynagrodzeń stanowi obecnie nie tylko problem indywidualny, ale także systemowy. Gospodarka stoi w miejscu nie z powodu braku mocy wytwórczej, ale z powodu siły nabywczej finansowych notabli, o szeroko zaspokojonych potrzebach konsumpcyjnych. Własność kapitałowa bywa coraz silniej zawłaszczona i podlegająca skoncentrowaniu. Brak popytu robi swoje.

Najważniejszym mechanizmem stymulującym wzrost w każdej gospodarce są inwestycje. Większość nich finansują kredyty inwestycyjne. Dostęp do nich mają ludzie z kręgu bogatych, mogący przedstawić własne majątki jako poręczenie. Pomnożenie majątku stanowi dla nich przysłowiową pestkę. Biedniejszym z kolei trudniej będzie zdobyć pierwszy kwant majątkowy w celach pomnożenia. Biedny przedstawiciel klasy średniej nie posiada dostępów do mechanizmów wpływających na tworzenie i odradzanie się krajowej gospodarki. Fundament gospodarki kapitalistycznej określa, że mechanizmy narastania nierówności wpisane są w jego istnienie.

Niwelować nierówność można na różne sposoby. Społeczeństwo jeszcze nie zostało przez nie rozsadzone, bo kompensuje się je na kilka sposobów. Pierwszym jest proces >redystrybucji od bogatej klasy do biednej klasy. Drugi sposób stanowi biurokratyzacja. Urzędnicy myślą, że dużo pracują, jednak praca często nie jest potrzebna, mimo wysokich wynagrodzeń oraz nagród. Trzecim sposobem okazuje się zadłużenie warstw biednych u bogatych, droga inwestycji finansowych, zadłużeń publicznych. Współczesna ekonomia nie zawsze dostrzega te zjawiska, zwalcza się skutki, a nie przyczyny, co okazuje się sporym błędem.